“Solist” is een bloemlezing van gedichten geschreven door Aletta Dijker tijdens roerige periodes in haar leven. Aletta verloor in 2008 haar middelste kind, dochter Monira destijds 12 jaar oud, aan een hersentumor. Tussen het moment van ziek worden en overlijden zaten de helaas clichématige vijftien maanden. Monira liet een gapend gat achter, een schreeuwende leegte.

Tijdens Monira’s ziekbed en vlak na haar dood, was Aletta niet in staat tot schrijven. Van deze periode is in haar gedichtenbundel dan ook niets terug te vinden. Ruim na Monira’s dood nam Aletta de pen weer ter hand, want alleen in haar schrijven vond ze soms verlichting. Het papier was geduldig, vertrouwd en oordeelde niet. In totaal schreef ze twee romans en stelde ze een gedichtenbundel samen. Deze laatste droeg ze op aan Monira, haar kleine tweelingziel, die in het schrijven van proza en poëzie en qua verbeeldingskracht zoveel op haar moeder leek. Ze schreef, een aantal maanden voor ze overleed, op moeder en dochter nog een lofdicht:

Weet je…? Dat ik heel veel van je hou?

En als het kon, ik met je trouw?

Ik hou zoveel van jou en dat gaat nooit meer weg

Want ik hou teveel van jou en samen hebben wij ook nooit pech.

 “Solist” is vanaf 12 januari 2012 verkrijgbaar. Ter nagedachtenis aan Monira gaat één euro van elke verkochte bundel naar Stichting STOPhersentumoren.nl. www.Pumbo.nl die het boekje op de markt brengt, doet daar nog eens één euro per verkochte bundel bij.