3 januari 2017

2016 al weer voorbij, met een extra dagje. 2017 is begonnen, met een extra seconde. Het is druilerig weer. We hebben nog een weekje vakantie tegoed. Wel lekker hoor na al die feestdagen. Want feestdagen zijn het, zeker nadat de hersentumor bij ons zijn intrede deed. Waren we hier 6 jaar geleden onbewust mee bezig, ik merk dat ik de (feest)dagen na 1 september 2011 veel intenser beleef.
Ik kijk aan het einde van een jaar terug. Wat is er allemaal gebeurd, wat hebben we allemaal beleefd, welke stappen op ons levenspad hebben wij genomen? 2016 was een jaar waarin ik duidelijk stappen heb gezet. Ik heb op 1 januari 2016 bewust afscheid genomen van 2015 en 2016 welkom geheten, niet wetende dat er in 2016 veel op m’n bordje zou komen. M’n vader overleed, op de dag dat hij 46 jaar daarvoor mijn vader werd. Hij was op leeftijd (86), had een goed leven gehad en gaf ons voldoende mee om de toekomst tegemoet te treden. 2016, het jaar waarin ik aan het begin meteen begon met de ziektewet (na 1 dagje op het werk te zijn geweest). Mijn MS legde me letterlijk met één been lam. Ik moest op mezelf gaan passen en dat doe ik nu. Henk gaat sinds het voorjaar van 2016 één dag per week naar dagbesteding, zodat ik één dag per week vrije tijd voor mezelf heb. Het voelt voor mij goed (nadat ik er veel tranen om heb gelaten). Henk begrijpt het deels. Gelukkig doet hij het voor mij. Ik denk dat dat dé liefde is die ons bindt…….……..
Naast bovenstaande ‘verdrietige’ momenten, heeft 2016 ook veel goeds gebracht. Beide jongens zitten goed in hun vel, voetballen met veel plezier, stromen gewoon door in het onderwijs. Gewoon ‘gewoon’, net als bij anderen. Misschien zelfs wel unieker dan bij anderen. En neem het bloggerschap; een voor mij ‘helpende’ stap op mijn levenspad. Ik heb er nieuwe vrienden door gekregen, ik zie wie mijn vrienden zijn. Bijzonder hoor! Door meer betrokkenheid bij de Stichting STOPhersentumoren heb ik zelfs bloedgegeven op 10 december, samen met 2 collega’s. Zo mooi!!!
En dan is het nu 1 januari 2017. Een nieuw jaar! Een jaar waarvan we nu nog niet weten wat er over 365 dagen allemaal gebeurd is. Gelukkig maar. Wat ik merk is dat ik met een goed gevoel afscheid heb kunnen nemen van het oude jaar en vol vertrouwen het nieuwe jaar ben ingestapt. Gelukkig met twee even sterke benen. Ik heb er zin in. De feestdagen laten we weer achter ons, de kerstboom ga ik weer aftuigen, ons huisje wordt weer ons thuisje.
Ik hoop jullie in 2017 regelmatig te kunnen ‘trakteren’ op een blog. Maar nu ga ik eerst nog even genieten. Genieten van een weekje vakantie, samen met man en kinderen.
Ik wens jullie allen een goed, gelukkig, gezond en bovenal liefdevol 2017. Maak er iets moois van. En bovenal……vergeet niet om te genieten!

Lieve groet, Hillie