13 november 2019
Mag ik me even voorstellen.
Als je mijn blog gaat lezen, lijkt het me prettig een beeld te hebben van de persoon over wiens schouder je meeleest.
Ik ben een jonge (ondanks dat ik in 1962 geboren ben), sportieve vrouw. Ik ben de tweede van drie kinderen in een schippersgezin en heb ƩƩn oudere broer en had een jongere broer. Toen ik jong was heb ik in gehandicaptenzorg gewerkt. Nadat ik jarenlang thuis was om voor het gezin te zorgen (we hebben vier kinderen) ben ik gaan werken als doktersassistente. Dat heb ik ongeveer tien jaar gedaan en vervolgens deed ik de opleiding voor praktijkondersteuner in de huisartsenpraktijk (POH).
Ik werk nu ook alweer zoān tien jaar als praktijkondersteuner, in twee verschillende praktijken. Mijn werk doe ik met veel plezier. En ook nascholingen volg ik meestal met veel plezier. Ik blijf graag bij op mijn vakgebied. Naast werken geniet ik van lange wandelingen en lange fietstochten, van hardlopen en van mijn gezin (de kinderen en de kleinkinderen) en het contact met veel vriendinnen. Kortom, ik heb een druk leven. Een leven dat aan het eind van 2013 zomaar op zijn kop kwam te staan, met de diagnose: āhersentumor, die niet meer te genezen isā.
Inmiddels zijn we een heel aantal jaren verder sinds de diagnose en door behandeling met chemo en hyperthermie ( in Duitsland) is de tumor geslonken. Ik heb vanaf begin 2015 tot september 2019 gewoon kunnen leven en werken alsof er niets aan de hand was. Er werd een Wait and See beleid gevoerd. Dat wil zeggen dat ik geregeld een scan van mijn hoofd moest laten maken, om te kijken of de tumor niet groeide.
In september bleek er sprake van groei en nu ook de mogelijkheid tot opereren. Dat was voorheen niet aan de orde. Op 24 september 2019 is de tumor verwijderd en nu is het wachten op de uitslagen. Ik hoop weer snel verder te kunnen met Wait and See. Dat beviel me eigenlijk best goed.
Ik blog al vanaf het moment dat we wisten dat er een tumor in mijn hoofd zat. Inmiddels zijn mijn blogs in boekvorm uitgegeven onder de titel āBrainstormā, bij uitgeverij Bullseye Publishing in Weert. Ook via mij kunt u in het bezit komen van het boek.
Hartelijke groet,
Joke
Lees ook de andere blogs van Joke:
9 maart 2020 De bestraling is een feit. Soms lijkt het of ik last heb van nesteldrang. Want ik wacht op de oproep van de radiotherapeut, dat ik kan...
26 januari 2020 Vrijdag 13 december Afgelopen nacht sliep ik weer slecht. Er was wat te piekeren namelijk: āWel of geen bestraling?ā Gisteren had...
24 december 2019 Te āzware kostā en vakantie Zondag 25 november Eind november was er een Wintermarkt in een buurthuis hier in de buurt. Voor mijn...
11 december 2019 Weer onrust Zaterdag 16 november Gisteren hadden we eindelijk een afspraak in Duitsland om na te praten over de operatie en de...
27 november 2019 Opkrabbelen Dinsdag 29 oktober Het herstel gaat goed. Ik krijg wat meer energie, loop geregeld een stuk door onze achtertuin. Dat...
13 november 2019 Mag ik me even voorstellen. Als je mijn blog gaat lezen, lijkt het me prettig een beeld te hebben van de persoon over wiens schouder...