Doneer nu qxif-angle-right

3 september 2012

De brief

Mijn vrouw roept altijd dapper dat wij samen kanker hebben. Ze staat haar mannetje naast mijn zijde, strijdlustig dat zij is. In alles maak ik haar deelgenoot dus ook mijn gedachten over keuze hebben. Ik heb de kanker, zij niet. Een partner van een kanker patiƫnt heeft de keuze om al dan niet met kanker verder te leven. Er zijn daarom ook veel echtscheidingen onder kankerpatiƫnten. Helaas is aanvoerder van de lijst der echtscheidingen de hersentumor. Vele partners, maar ook naasten van een kankerpatiƫnt gebruiken die keuze dus.

Zo ook een zus van mij. Toen ik in het ziekenhuis lag na diagnose kreeg ik geen kaart noch telefoontje. Ik kreeg van mijn ouders te horen dat " ze het er zo moeilijk mee had". Mijn vrouw belde mijn zus op en zij kreeg de vraag: ā€œWat wil je dat ik doe?ā€ waarop mijn vrouw stamelde; ā€œWat zussen en broers voor elkaar doen als de ander in het ziekenhuis ligt vanwege de diagnose ongeneeslijke kanker.ā€ Er gebeurde niets. Een paar maanden later had mijn zuster haar keuze gemaakt. Na eerst even in de zevende hemel te zijn dat er dan toch post in de brievenbus lag van mijn lieveling zus kwam ik snel terug op aarde. De getypte letters drongen pijnlijk duidelijk tot mij door. Zij wilde niet de enorme impact in haar gezin van een oom met kanker. Zij schreef mij een afscheid brief. Sinds ik kanker heb, heb ik mijn zus nooit meer gezien of gehoord.

Hoe zou er in haar gezin over Oom Nico worden gesproken? Zou ze haar zoontje vertellen dat Oom Nico dood is? Of hebben oma en opa slechts vier dochters en geen zoon? Het is een enorme schok dat je naast kanker ook met dit soort reacties te maken hebt. Juist als troost van je naasten het meeste voor je betekend. Onze kinderen weten van het bestaan van deze tante en hun neefje. Mijn oudste dochter lijkt als twee druppels water op haar. Wij vertellen dat deze tante niet met moeilijkheden om kan gaan en dat dit heel jammer is. Toch kan ik mij de keuze voorstellen. Het is haar leven en zo ver we weten leven we maar ƩƩn keer. Ze mag volkomen legitiem deze keuze maken. Laatst stond zij weer voor deze keuze. Haar man kreeg darmkanker en voor zover ik het weet heeft hij nog geen brief ontvangen.