13 augustus 2012
Samen rouw verwerken
Ik mag vast stellen dat kanker niet alleen een lichamelijke ziekte is, maar ook van psychologische aard. Ondanks dat ieder persoon uniek is wordt het proces van de geestelijke kanker door vele deskundigen vaak gekaderd in een aantal fases. Eerst komt ontkenning en verdoving, dan kwaadheid, angst en schuldgevoelens, dan somberheid en onzekerheid om vervolgens naar accepteren en nieuw verworven evenwicht te gaan. Ik herken er zeker een aantal. Maar wat ik niet tegen kom in alle lijstjes is de rouwverwerking.
In mijn beleving is kanker afscheid nemen. Ook als het gunstig met je afloopt. Vanaf het moment van diagnose praat je over "voor ik kanker kreeg" en over hoe het nu met je is. De rouwverwerking komt om de hoek kijken als je afscheid moet nemen van je oude leven. Afscheid nemen van de jeugdige automatische levenspiloot, omdat je nu weet dat je sterfelijk bent. Je hebt te maken met verlies van lichamelijke gezondheid en welbevinden. Verlies van vanzelfsprekendheid en vertrouwen in je eigen lichaam. Maar ook, verlies van de normale rolpatronen en je sociale netwerk. Ook als je kanker mag overwinnen praat je over de periode er voor en er na. Je krijgt onherroepelijk een ander leven.
Wat goede vrienden leken, blijken dit niet meer te zijn. Je moet afscheid nemen van hobby's en deelname aan verenigingsleven. De werkgever wil je ondanks goede en trouwe dienst niet meer hebben omdat je tot een risico behoort, met als gevolg verlies van werk en inkomen. Zo slaat niet alleen de kanker de zekerheid onder je bestaan vandaan. Kanker krijgen staat bol van de rouwverwerking. Iedere dag verlies je een beetje van jezelf tot aan de dood. Ook de partner wordt ongewild meegesleurd in het rouwproces. En bijna niemand die dit ziet, want je leeft toch nog?
Het is dus mogelijk dat je al bezig bent aan rouwverwerking tijdens leven. Als wezenlijk onderdeel van het ziekteproces. Onderzoek wijst uit dat partners van mensen die er āevenā over doen om dood te gaan sneller het leven weer oppakken dan partners die in eens zijn weggerukt van hun ega. Dat geef ik dan toch met mijn ziekte nog mee aan mijn gezin. Een deel van de rouw hebben we samen al verwerkt.
