23 juni 2021
Een hart onder de riem!
Lieve lotgenoten, het is alweer even geleden dat ik geschreven heb. Inmiddels is het meer dan 7 jaar geleden dat ik een zware 12 uur durende operatie onderging. Een goedaardige tumor (hemangioblastoom) werd verwijderd. Hoe het begon en hoe zwaar het was lees je in mijn voorgaande blogs. Vaak gevallen en weer opgestaan. Revalideren, boosheid, afhankelijk zijn, een emotioneel wrak en acceptatie van een mooi leven dat ik nog heb. Van een leuke administratieve baan, afgekeurd tot aan vrijwilligerswerk. Allemaal woorden die afgelopen jaren in mijn leven een plekje zochten. Kortom allerlei diepe dalen en zeker ook pieken.
Het klinkt clichƩ maar ook ik geniet nu van de kleine dingen die er nog wel zijn. Regelmatig lees ik berichten over herhalende spannende MRI-uitslagen en behandelingen die mijn lotgenoten moeten ondergaan. Ook strijdende mensen, waarbij het monster in hun hoofd gewonnen heeft, maken mij verdrietig. Daardoor besef ik wel dat ik een boel geluk heb met die enkele MRI die ik om de paar jaar mag maken. Het gaat zelfs zo goed dat ik op eigen verzoek een volgende MRI-uitnodiging mag ontvangen.
Corona heeft voor veel van mijn lotgenoten het wereldje nog kleiner gemaakt. Voor mij was het alleen maar lastig. Mondkapjes, anderhalf meter leven en alle andere beperkingen die de overheid stelde waren voor mij redelijk te handhaven. Net zoals corona mij niet heeft stilgelegd. Kleine maar ook grote ondernemingen moesten mensen ontslaan of raakten failliet. Met veel pijn en moeite hielden sommige hun hoofd boven water.
Ik kon nog autorijden, wandelen, mijn boodschappen doen, genieten van mijn gezin, hield me bezig met mijn vrijwilligerswerk en andere hobbyās. Nog steeds had ik een maandelijks inkomen, ook al is het een WIA-uitkering.
Ik wil mijn lotgenoten die het zwaar hebben absoluut niet passeren. Nogmaals zij maken mij bewust van het feit hoe mooi mijn leven nog is. Diepe buiging en respect voor jullie.
Degene die ongeveer hetzelfde pad als ik volgen wil ik graag een hart onder de riem steken. Huil, ben boos en fleur weer op. Vecht niet te veel. Bespaar je energie voor mooie dingen die er nog wel zijn. Probeer het om te keren. Het is echt mogelijk! Geloof me, ik ben ook van ver gekomen.
Digitale knuffel,
Tamara
* Tamara maakt sleutelhangers voor meer onderzoek naar hersentumoren. Ze kosten ā¬4,95. Hoe je ze kunt bestellen staat op deze pagina.
https://stophet.nl/acties/The_keychain_to_succes
Lees ook de andere blogs van Tamara:
23 juni 2021 Een hart onder de riem! Lieve lotgenoten, het is alweer even geleden dat ik geschreven heb. Inmiddels is het meer dan 7 jaar geleden dat...
13 september 2020 Geen nummer maar een mens. Een individu! Het is bijna een jaar geleden dat ik iets over mezelf heb geschreven. Een poppetje op mijn...
1 november 2019 Vooruitgang en prismaplakker voor het dubbel zien Ik heb vooruitgang geboekt. Ik zou niet mogen klagen, maar doe het toch hoor....
27 juni 2019 Komend uit het diepe dal (Belevingen welke ik schreef in mei 2014) Komend uit het diepe dal, genetisch onderzoek en controle Tilburg Ik...
20 februari 2019 Even van het verleden naar het heden Al een tijdje deel ik mijn ervaringen over hoe mijn leventje een omslag maakte na het...
9 januari 2019 Twee maanden in een diep dal De zwaarste periode van mijn revalidatie. Sommige mensen zullen het herkennen en sommige mensen misschien...
11 december 2018 De twee weken na mijn operatie De eerste week in Tilburg was een week van snelle veranderingen. Het 2e zorggeprek vond plaats....
25 november 2018 Een jaar later 10 februari 2015; Het duurt nu al maanden, 24 uur hoofdpijn, onbalans. Wat zou het zijn? Onzekerheid, maar ach, we...
9 november 2018 Hoe kwam ik uit de operatie Een neussonde bleef zitten voor het geval eten niet zou gaan. Vier infusen waarvan in elke voet Ć©Ć©ntje...
17 oktober 2018 Voorbereiding hersentumoroperatie Wat een leuke reacties mocht ik ontvangen op mijn 1e blog. Mijn doel is om lotgenoten en hun...
8 oktober 2018 Plotseling ben je een wandelende tijdbom Ze hadden een tumor gezien bij mijn kleine hersenen. En jaā¦ alle symptomen klopten. Omdat...
