4 april 2018 - blog

Afscheid nemen van het bed

Op 21 april 2017 mocht ik eindelijk met ontslag uit het ziekenhuis na de zware hersenoperatie die ik ondergaan had op 11 april 2017. Tot Pasen had ik in dat grote ziekenhuisbed doorgebracht met op mijn bedtafel een groot chocolade paasei gevuld met kleine chocolade eitjes die ik uitdeelde aan de verpleging die er zot op waren. Eindelijk ik mocht naar huis. Naar mijn eigen vertrouwde omgeving. Mijn lief had ervoor gezorgd dat er een ziekenhuisbed gebracht werd in huis waar ik op mijn gemak kon herstellen van de operatie en de rust pakken wanneer ik dat wilde.

Na bijna 1 jaar het bed in de woonkamer vond ik het tijd worden dat het wel uit huis mocht en opgehaald kon worden, maar toen kwam de vraag het rusten. Mijn lief kwam met de oplossing Op tweede paasdag zijn we met het hele gezin naar de meubelboulevard gegaan. Zo waren we toch als gezin er even tussenuit. Eerst gezellig gegeten en daarna van meubelzaak naar meubelzaak, maar ik wist niet wat mijn lief nu eigenlijk van plan was. Ik schoot in de lach en zei oooo als we vanavond naar het nieuws kijken wordt er gezegd en de meubelboulevard werd weer druk bezocht op tweede paasdag hihi en wij liepen daar tussen.

We liepen een meubelzaak binnen en zag een mooie bank er kwam een lieve verkoopster naar ons toe en vroeg wat we zochten. Frank legde de situatie uit en ik begreep nog steeds niet wat hij bedoelde. Zegt de verkoopster dan heb ik wel iets voor jullie. Weer een prachtbank, maar ik dacht uh heb toch helemaal geen bank nodig. We gingen zitten en keken elkaar lachend aan. zegt de verkoopster aan de zijkant zitten twee knopjes druk daar eens op. Nou zo gezegd zo gedaan. Wauw het voeteneind en de hoofdsteun ging omhoog het is een relaxbank dacht ik. Daar lag ik te zennen. Zegt Frank en schat. Ik zei nou maak me over een uurtje maar wakker. Ondertussen hoorde ik hem met de verkoopster praten maar begreep er nog steeds niets van. Even later kijkt hij me aan en zegt deze heb ik voor je gekocht schat zo kan je toch op een ontspannen manier je rust pakken wanneer jij dat wilt. Ik zei wat ben je toch een lieverd hou zoveel van jou want voor jou valt het soms ook niet mee. Volgende week wordt hij geleverd. Wauw.

Ik zei geeft niet ik pak dan voorlopig wel even mijn rust boven op bed. Meiden ook helemaal happy voor me. Gisteren het zorgbedrijf gebeld dat ze het bed mochten komen ophalen. En vanmorgen was het dan zover. Vanuit de keukenstoel zat ik te kijken hoe het bed naar buiten werd gebracht en in de vrachtwagen werd gezet.En ineens werd ik overspoeld door emoties. Tranen liepen over mijn wangen en zei dag bed bedankt voor al die uren die we samen hebben doorgebracht. Tijdens mijn rustperiodes op het bed sprak ik altijd tegen het monster in mijn hoofd ik ga nu rusten en jij blijft ook gewoon rusten zoals je dat al die tijd gelukkig doet. We hebben ook samen gelachen als ik de afstandsbediening van de tv weer eens kwijt was en verstopt lag onder de deken. Of tijdens de chemokuren dat ik in de ochtend op het bed zat te huilen waarom toch waarom zit je in mijn hoofd.

Nu zie ik het als een periode afsluiten van mijn ziekteperiode. Geen ziekenhuisbed meer in de woonkamer, maar vanaf volgende week een heerlijke relaxbank.

Liefs Wendy

 

Meer blogs lezen?

Kijk dan in ons Actieve bloggers overzicht