Overzicht van de hersenen

Het brein is een van de grootste en belangrijkste organen van ons menselijk lichaam en is het controlecentrum voor alles wat we doen en voelen. De volgende pagina's bevatten een diepgaande uitleg van de hersenen en hoe het werkt.

Het brein is een georganiseerde structuur die vele belangrijke functies dient. Het brein geeft bijvoorbeeld betekenis aan dingen die in de omringende wereld gebeuren ons. Stel  je voor. Per ongeluk raak je een hete pan aan. Je brein ontvangt een bericht van huidsensoren in je hand die het als schadelijk interpreteert. In plaats van je hand op de pan te laten liggen, geeft je brein betekenis aan het signaal en vertelt je om snel je hand te verwijderen. Als u uw hand op de pan zou laten, zou pijn en verwonding het resultaat zijn. Als volwassene heb je een bibliotheek vol herinneringen die je hersenen gebruiken in tijden van noodzaak om uw acties en reacties te leiden om schade te voorkomen.

Met het gebruik van onze vijf zintuigen, zicht (ogen), geur (neus), aanraking (huid), smaak (smaakpapillen op onze tong) en horen (oren), ontvangen de hersenen veel berichten in één keer en selecteert die welke het belangrijkst zijn om te begeleiden in ons gedrag.

Onze hersenen beheersen ook onze emoties (bijv. depressie, geluk), onze slaappatronen, onze verbeelding, hoe we bewegen (bijv. lopen, rennen, hinkelen), onze orgaanfunctie (bijvoorbeeld hart, nieren, pancreas, longen), ons endocriene systeem (bijvoorbeeld hypofyse, schildklier), onze ademhaling en hartslag, en hoe wij reageren op stressvolle situaties (bijvoorbeeld het schrijven van een examen, verlies van een baan, de geboorte van een kind, ziekte).

Het zenuwstelsel begrijpen

Het zenuwstelsel is verdeeld in het centrale zenuwstelsel en de perifere zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. Het perifere zenuwstelsel is samengesteld van de hersenzenuwen en spinale zenuwen, die vertakken vanaf het ruggenmerg, en het autonome zenuwstelsel (verdeeld in het sympathieke en parasympathisch zenuwstelsel) die onze reactie controleert op stressvolle situaties. Het centrale en perifere zenuwstelsel spelen veel onderling verbonden en complexe rollen. Hier is een lijst met hersenstructuren en algemene terminologie in alfabetische volgorde weergegeven voor meer informatie over de zenuwstelsel:

Cerebellum

Het cerebellum verfijnt onze motoriek of beweging. Bewegingen van onze vingers terwijl ze piano spelen of een voorwerp vastpakken. Het helpt ons om onze houding, ons gevoel van evenwicht of evenwicht te behouden door onze spieren te regelen en de positie van onze ledematen te voelen. Een tumor die het cerebellum beïnvloedt, kan ervoor zorgen dat iemand gaat wankelen en zwaaien wanneer hij loopt, of schokkerige bewegingen van de armen en benen (dronken uiterlijk). Iemand die probeert een object te bereiken, kan bij problemen in het cerebellum, de afstand en locatie van dat voorwerp verkeerd beoordelen en grijpt bijvoorbeeld er naast. Het cerebellum stelt ons ook in staat om snelle en repetitieve acties uit te voeren, zoals typen. In de cerebellum, rechtszijdige afwijkingen produceren symptomen aan dezelfde kant van het lichaam.

Cerebrospinale vloeistof (CSF)

CSF is aanwezig in de hersenen en omringt de hersenen en ruggenmerg. Het is een heldere, waterige substantie die helpt de hersenen te bedekken en verwondingen aan het ruggenmerg te voorkomen. Deze vloeistof circuleert door kanalen rondom de ruggenmerg en hersenen en wordt voortdurend gemonitord en bijgevuld. CSF wordt geproduceerd in holle kanalen in de hersenen, de zogenaamde ventrikels. De hersenen onderhouden normaal een evenwicht tussen de hoeveelheid hersenvocht dat wordt geabsorbeerd en de hoeveelheid die wordt geproduceerd, echter een tumor of ziekte kunnen verstoringen of blokkades in het systeem doen laten optreden.

Cerebrum / Hersenhelften

De term cerebrum wordt vaak gebruikt om de hele hersenen te beschrijven. Het vormt het het grootste deel van de hersenen en is verdeeld in twee hoofddelen: rechter- en linker hersenhelft. Over het algemeen gesproken, controleert de linkerkant van het brein de rechterkant van het lichaam en de rechterkant van het brein regelt de linker kant van het lichaam.

Er is een spleet of groef die de twee hemisferen scheidt, genaamd de grote longitudinale spleet. De twee kanten van de hersenen zijn verbonden aan de onderaan door het corpus callosum. Het corpus callosum verbindt de twee helften van de hersenen en levert berichten van de ene helft van de hersenen naar de andere. Het oppervlak van het cerebrum (hersenen) is bedekt met miljarden neuronen en gliacellen die samen de hersenschors vormen.

De hersenschors lijkt grijsbruin van kleur en gerimpeld, wij noemen het meestal de grijze materie.  De hersenschors bestaat uit kleine groeven (sulci), groter groeven (fissuren) en uitstulpingen tussen de groeven (gyri genoemd). Tientallen jaren van wetenschappelijk onderzoek hebben de specifieke functies van de verschillende delen van de hersenschors geopenbaard.  Wetenschappers hebben nu specifieke namen voor de uitstulpingen en groeven op het oppervlak. Deze namen dienen als oriëntatiepunten en worden gebruikt om zeer specifieke gebieden van de hersenen te isoleren. Onder de hersens cortex of oppervlak van de hersenen, neuronen vormen de witte stof.

De hersenhelften hebben verschillende duidelijke kloven. Door deze te vinden oriëntatiepunten op het oppervlak van een brein, kunnen de hersenen effectief worden verdeeld in paren van lobben.

Hersenstam

De hersenstam bestaat uit de middenhersenen, pons, medulla oblongata en de reticulaire formatie. Het is het laagste deel van de hersenen en verbindt de cerebrum met het ruggenmerg. De hersenstam bevindt zich voor de cerebellum en kan worden beschouwd als een "stengel" of structuur die de cerebellum verbindt met de grote hersenen. Het dient als een relay-station en geeft berichten door heen en weer tussen verschillende delen van het lichaam en de hersenschors.

De pons en de medulla oblongata controleren onze ademhaling, bloeddruk en hartritmes. Deze functies zijn belangrijk voor onze overleving. Berichten van de cortex tot het ruggenmerg en berichten van zenuwen die uit het ruggenmerg vertakken worden door de hersenstam gestuurd. Vernietiging van deze gebieden in de hersenen zullen "hersendood" veroorzaken, wat de overleving kan beïnvloeden.

Het reticulaire activeringssysteem is te vinden in de middenhersenen, pons, medulla en deel van de thalamus. Het regelt ons niveau van wakker zijn, de aandacht we betalen aan wat er gebeurt in de wereld die ons omringt, en ons patroon van slaap.

Tien van de 12 hersenzenuwen die het gehoor, oogbewegingen, gezichtsbehandeling regelen sensaties, smaak, slikken en beweging van het gezicht, nek, schouder en tongspieren zijn afkomstig uit de hersenstam. De schedelzenuwen voor geur en visie zijn verlengingen van de grote hersenen.

Structuren diep in de hersenen

 

Choroïde plexus

De choroïde plexus bevindt zich diep in elk hersenhelft in de ventrikels. Het produceert spinale vloeistof die door de ventrikels stroomt en hersenvliezen rond de hersenen en het ruggenmerg.

Corpus Callosum

Het corpus callosum verbindt de twee helften van de hersenen en levert berichten tussen hen.

Hersenzenuwen

Er zijn 12 paar zenuwen die uit de hersenen zelf komen. Dit zijn de hersenzenuwen genoemd. Deze zenuwen zijn verantwoordelijk voor een aantal zeer gespecialiseerde functies.

Schedel

De hersenen worden gevonden in de benige bedekking die de schedel wordt genoemd. De schedel beschermt de hersenen tegen letsel. Samen beschermen de schedel en botten het gezicht.

Frontale kwabben

De delen van de hersenen die bewegingen veroorzaken in verschillende delen van het lichaam worden gevonden in de primaire motorische cortex of precentrale gyrus, die zich bevinden in de voorhoofdskwabben. De prefrontale cortex speelt een belangrijke rol deel in ons geheugen, intelligentie, concentratie, temperament en persoonlijkheid. Het helpt ons doelen te stellen, plannen te maken en onze prioriteiten te beoordelen. De premotor cortex is een regio die naast de primaire motorische cortex wordt gevonden. Het stuurt ons oog en hoofdbewegingen en oriëntatie. Broca's gebied, belangrijk in taalproductie, is te vinden in de linker frontale kwab.

Glial Tissue of Neuroglia

De belangrijkste cellulaire elementen van het zenuwstelsel zijn neuronen en glia cellen. Het neuron is verantwoordelijk voor het verzenden en ontvangen van zenuwimpulsen of signalen. Neuroglia bieden neuronen voeding, bescherming en structurele ondersteuning. De meest voorkomende gliacellen zijn astrocyten en oligodendrocyten. Astrocyten zijn betrokken bij de bloed-hersenbarrière en hersenmetabolisme. Oligodendrocyten handhaven de bekleding van de myeline zenuwcellen. Andere gliale weefsels zoals ependymal en microglial zijn ook gevonden in de hersenen.

Gliacellen zijn de meest voorkomende soorten cellen die bij tumoren zijn betrokken die ontstaan ​​in de hersenen. De naam die aan een hersentumor wordt gegeven weerspiegelen het type cel dat betrokken is (bijv. een astrocytoom heeft astrocyt celbetrokkenheid).

Hypothalamus

De hypothalamus is een kleine structuur die zenuwverbindingen bevat die berichten naar de hypofyse sturen. Het maakt deel uit van de muur van het derde ventrikel en is de basis van het optische chiasme. De hypothalamus behandelt informatie die afkomstig is van het autonome zenuwstelsel. Het speelt een rol bij het beheersen van gedrag, zoals eten, slapen, lichaamstemperatuur, emoties, afscheiding van hormonen, beweging en seksueel gedrag.

Limbisch systeem

Dit systeem omvat onze emoties en bestaat uit de hypothalamus, deel van de thalamus, de amygdala (actief in het produceren van agressief gedrag) en hippocampus (die een rol speelt in ons vermogen om nieuwe informatie te onthouden).

Lobes of the Brain

Lobben zijn eenvoudigweg brede hersengebieden. Het cerebrum of de hersenen zijn verdeeld in paren van frontale, temporale, pariëtale en occipitale lobben. Elke zijde van de hersenen heeft een frontale, temporale, pariëtale en achterhoofdskwab.  Elke lob kan worden verdeeld, wederom in gebieden met zeer specifieke functies. De lobben zorgen samen voor de hersenfuncties door middel van een reeks zeer complexe relaties.

Berichten in de hersenen worden op vele manieren afgeleverd. Signalen zijn getransporteerd via routes genaamd paden. Elke vernietiging van hersenweefsel door een tumor kan de communicatie tussen verschillende delen van verstoren de hersenen. Het resultaat is een verlies van functie zoals spraak, het vermogen om te lezen, of om eenvoudige gesproken opdrachten te volgen. Berichten kunnen van één kant van de hersenen afreizen naar de andere kant, van de ene bobbel naar de andere, van de ene kwab naar de andere, van de ene lob van de hersenen tot de structuren die diep in de hersenen liggen (bijvoorbeeld thalamus) of tussen diep in de hersenen aangetroffen structuren naar een ander gebied reizen in het centrale zenuwstelsel.

Wanneer je specifieke gebieden van de motorische en sensorische stimuleert, veroorzaakt dat beweging of sensatie in een specifiek deel van het lichaam. Het aanraken van één kant van de hersenen stuurt elektrische signalen naar de andere kant van het lichaam. Raak je bijvoorbeeld het motorische gebied aan van de rechterkant van de hersenen dan veroorzaakt dat aan de tegenovergestelde kant of de linkerkant van het lichaam een beweging. Het stimuleren van de linker primaire cortex veroorzaakt de rechterkant van het lichaam om te bewegen. De boodschappen voor beweging en sensatie zullen altijd oversteken naar de andere kant van de hersenen en zorgen ervoor dat het tegenovergestelde ledemaat beweegt of een sensatie voelt. Als je hersentumor zich aan de rechterkant van de hersenen in een gebied dat de beweging van je arm regelt zit, kan je linkerarm zwak of verlamd zijn/worden.

Medulla Oblongata

De medulla oblongata maakt deel uit van de hersenstam. Het verbindt de hersenen met het ruggenmerg (zie hersenstam).

Meninges

De meningen zijn drie lagen weefsel die de hersenen bedekken en beschermen het ruggenmerg. Vanaf de buitenste laag naar binnen zijn ze: de dura materie, arachnoid en pia mater. Zie figuur: Meninges.

Middenhersenen

De middenhersenen maken deel uit van de hersenstam en bevinden zich tussen de pons en de hersenhelften. Het bovenste deel wordt het tectum genoemd.

 

Occipitale lobben

Deze lobben bevatten gebieden die bijdragen aan ons gezichtsveld, of hoe onze ogen de wereld om ons heen zien. Ze helpen ons licht en objecten te zien en staan ons toe om ze te herkennen en te identificeren. De achterhoofdskwabben bevatten het visuele cortex. De achterhoofdskwab aan de rechterkant interpreteert visuele signalen van links visuele ruimte, terwijl de linker achterhoofdskwab hetzelfde doet voor het gezichtsvermogen 'ruimte'. Schade aan één occipitale lob kan resulteren in een gezichtsveldtekort van het tegenovergestelde visuele veld.

Optisch chiasme

De optische zenuwen komen samen in het optische chiasme, waar de helft van de vezels van elke oogzenuw kruisen naar de andere kant van de hersenen. De optische chiasm is gelegen vlak in de buurt van de hypofyse.

Pariëtale lobben

De pariëtale lobben interpreteren gelijktijdig signalen die ontvangen worden uit gebieden van de hersenen betrokken bij visie, gehoor, motorische sensorische waarneming, en geheugen. Samen met herinneringen en de nieuwe informatie die wordt ontvangen geven ze betekenis aan objecten. Een harig object dat je huid aanraakt en spint lijkt een kat te zijn en heeft een andere betekenis dan een harig voorwerp wat blaft en lijkt een hond te zijn.

Pijnappelklier

Deze klier produceert het hormoon melatonine, waarvan wordt gedacht dat het is betrokken bij de controle van het biologische ritme van het lichaam. Het ligt onder het corpus callosum.

Hypofyse

De hypofyse is gehecht aan de hypothalamus en produceert verschillende hormonen.

Pons

De pons maakt deel uit van de hersenstam. Het wisselt informatie uit tussen de cerebrum en cerebellum, en heeft enige controle over de slaap.

Reticulaire formatie

Het reticulaire activeringssysteem wordt gevonden in de middenhersenen pons, medulla en een deel van de thalamus. Het regelt je niveau van wakker zijn, de aandacht die je geeft aan wat er gebeurt in de wereld en regelt jouw slaappatroon.

Ruggenmerg

Het ruggenmerg is een verlengstuk van de hersenen. Het wordt beschermd door een benige structuur genaamd de wervelkolom of ruggengraat. Het ruggenmerg is bedekt met dezelfde drie membranen als de hersenen, de meninges genoemd. Er bestaat een subarachnoïde ruimte die het ruggenmerg omringt. Deze ruimte bevat de hersenvocht.

De hersenen en het ruggenmerg

Alle informatie die van de hersenen naar de ledematen gaan reizen door het ruggenmerg. Dit proces maakt beweging mogelijk. Het ruggenmerg is het eerste relaisstation voor sensorische informatie (bijvoorbeeld onze armen en benen) op weg naar het bewustzijn in verschillende centra van de hersenen.

Blaasfuncties, sensorische functies en beweging zijn allemaal afhankelijk van informatie die reist en langs het ruggenmerg. Elke onderbreking van de ruggenmerg functie door een tumor kan leiden tot verlies van gevoel en motorische functie onder het niveau van de tumor. Als de druk op het normale ruggenmerg ernstig en lang blijvend is kan er volledig en permanent verlies van functie hieronder het niveau van de tumor of het gebied waar het op drukt veroorzaken. Paraparese treedt op wanneer de motorisch- en sensorisch verlies opgetreden is onder het niveau van de armen en betreft de thoracale of lumbale regio. Quadraparesis verwijst naar sensorisch- en motorisch storing met beide armen en benen, en vaak een probleem in het cervicale gebied (nek).

Temporal Lobes

Een van de vier hoofdlobben van de hersenschors, de temporale lobben herbergen verschillende belangrijke structuren van het limbisch systeem, inclusief de olfactorische cortex, amygdala en de hippocampus. De temporale lobben spelen een belangrijke rol  in taal- en spraakproductie, het organiseren van sensorische input, auditieve perceptie en geheugen vereniging en -vorming.

Thalamus

De Thalmus dient als een doorgeefstation voor bijna alle informatie die komt en gaat naar de cortex. Het speelt een rol bij pijnsensatie, aandacht en alertheid. Het omringt het derde ventrikel.

Ventrikels

Er zijn vier ventrikels of holtes die verbonden zijn in de hersenen, en ze bevatten de cerebrospinale vloeistof geproduceerd door de choroïde plexus. Er is één lateraal ventrikel op elk halfrond. Een derde ventrikel bevindt zich onder het corpus callosum en het vierde ventrikel bevindt zich in het gebied van de hersenstam.