24 september 2023

Donkere wolk

De zon scheen weer alleen nu hangt er een donkere wolk voor. Ik heb al lange tijd niet meer geschreven voor deze pagina. Gewoonweg omdat het goed ging met mij. Ik ben zelfs begonnen aan het schrijven van een biografie over mijzelf. Komende februari is het 10 jaar geleden dat ik geopereerd werd. Na een zware revalidatie ging het verder voorspoedig met vallen en opstaan. Een stabiel leven zonder betaalde baan en wel leuk vrijwilligerswerk en hobby's. Afgelopen zomer heb ik in Griekenland een geweldige fotoshoot voor een foto als cover voor mijn boek. Ik had als doel om het begin volgend jaar uit te brengen. Kortom een kroonjaar met cijfer 10, een leuk geaccepteerd lijf en leven allemaal beschreven in een boek waarin dieptepunten staan maar ook veel hoogtepunten. Het hielp mij om alles een plekje te geven en ik wil graag lotgenoten een hart onder de riem steken.  

Drie jaar geleden had ik een controle MRI met een goede uitslag en een fijn gesprek met de Neurochirurg. Ik stelde de vraag of hij na deze zeven voorspoedige jaren mijn dossier ging sluiten. Net zoals dat bij velen na vijf jaren gebeurt. Ik kreeg de keuze omdat hij het belangrijk vindt hoe het voor de patiënt voelt. Daarom had ik besloten om terug te komen. Dit was vorige week donderdag. ’S Morgens ging ik door de MRI en ’s middags ontving ik een goede uitslag. Precies zoals ik had verwacht. Het ging immers alle jaren goed en met die gedachten kom ik terug bij mijn boek als mooie afsluiter. We hadden besloten om te stoppen en het medisch dossier te sluiten. Zo schreef ik de volgende dag het laatste hoofdstuk van mijn boek. 

Afgelopen dinsdag viel er een bom binnen. De dokter belde om te vertellen dat de radioloog de scans nogmaals had bekeken. Hij zag toch hele kleine afwijkingen. Hij vond het vreselijk om te moeten zeggen. Vooral omdat we samen een mooi afsluitend gesprek hadden. Tien jaar geleden werd door middel van een zware operatie een langzaam groeiende, goedaardige-bloedvattumor volledig verwijderd. Wie had dit gedacht? Het enige dat ik op dit moment weet is dat ze met alle knappe koppen uitvoering gaan overleggen. Dat het hoe dan ook goed te behandelen is. Daar ben ik ook zeker niet bang voor. Mijn emoties vliegen alle kanten op. Ongeloof, boosheid en alles daartussen. Of ik ooit ga stoppen met controleren. Ik ben bang van niet… 

Digitale knuffel, 

Tamara 

* Tamara maakt sleutelhangers voor meer onderzoek naar hersentumoren. Ze kosten €4,95. Hoe je ze kunt bestellen staat op deze pagina. 

https://stophet.nl/acties/The_keychain_to_succes

Lees ook de andere blogs van Tamara: